Technika pisania bezwzrokowego
Technika pisania bezwzrokowego jest pojęciem raczej powszechnie znanym. Niemniej niewielu z nas potrafi powiedzieć, czym dokładnie jest. A opiera się ono na kilku prostych zasadach, które całkowicie definiują tą cudowną technikę.
Mnemotechnika
Pisanie bezwzrokowe na klawiaturze jest mnemotechniką, czyli techniką opartą na pogrupowaniu elementów według pewnej systematyki. W tym przypadku jest to zapamiętanie rozkładu klawiatury, by nie marnować czasu na wzrokowe poszukiwanie klawiszy podczas pisania. Pochłania to więcej czasu, niż samo pisanie. Zapamiętanie tego rozkładu umożliwia przeniesienie pełni uwagi na klawiaturę, palce zaś będą automatycznie wciskać przypisane im klawisze. Konkretniej, to nie kursant uczy się położenia liter, a jego palce. Mają one nauczyć się dążenia w odpowiednie części klawiatury. Wykuwanie rozkładu na “blachę” mija się z celem i nie jest wymagane.
Złe nawyki
Większość ludzi została nauczona, że pisze się dwoma palcami, najczęściej wskazującymi. Ponadto nauczono ich poszukiwania wzrokiem. Są to poważne błędy prowadzące do niskiej wydajności, gdyż około 80% czasu przeznaczone zostaje nie na pisanie, a na szukanie liter. Pisanie bezwzrokowe na klawiaturze zostaje opanowane w wyniku systematycznej praktyki dobrych nawyków, to jest pisania wszystkimi palcami oraz skupiania wzroku na monitorze. Zaczyna się od prostych ćwiczeń mających nauczyć kolejne palce ich sektorów, kończy się zaś coraz szybszym pisaniem coraz bardziej złożonych tekstów.
